Week 9

Alweer het laatste weekje Zuid Korea en we zijn dus al 9 weken onderweg. Pfff gek hoor, zo voelt het dus helemaal niet. We genieten nog enorm, maar mis wel de gemaks dingetjes zoals languit op de bank een filmpje kijken, boodschappen doen en zelf koken en even afspreken met vrienden. Binnenkort toch maar eens een Airbnb en even een weekje op dezelfde plek. Dus jullie zijn welkom.

Maar voor nu zitten we weer in Busan en gaan we de volgende dag naar Jeon ju. We eten een heerlijke Taiwanese maaltijd. Mapu tofu, normaal vind ik dat een beetje weeïge witte prut, maar dit was heerlijk. Ga ik thuis ook maken.

En terwijl naoom weer heerlijk gaat ontspannen in bad, ga ik boodschapjes halen voor de bus. Naast ons hotel is Lotte departement , een soort Bijenkorf zeg maar. 8 etages vol Fendi, Louis Vuitton achtige toestanden, maar in de kelder zit mijn versie van de hemel.

Je daalt af (dat is dan anders) en dan kom je in een zaal vol schappen met de meest geweldige groentes en fruit en staan er koelingen prachtig gespiegeld met de meest lekkere dingen en weerspiegelen de mooiste flessen wijn in de strakke zwart witte tegelvloer. Een bakker staat de meest heerlijke croissants af te bakken en alles geurt naar roomboter.

Maar ik hou me in en kom met twee bakken kwark en een tros banaantjes weer terug (okay en een kleine pain au chocolat).

De volgende ochtend komen we aan bij het busstation, maar helaas zijn de vroege bustijden al helemaal vol geboekt. De volgende bus gaat pas over 3,5!!!!!uur. Dat word een Starbucks opzoeken (niet voor de koffie, maar voor het gratis internet). Hier boeken we een tour in de Filipijnen die ook wel de Expeditie Robinson ervaring heet (mag hopen wel met eten, maar aan de andere kant komen ze vaak na 3 weken met 8 kilo minder terug, Dus das wel lekker.)

Uiteindelijk zitten we in de bus naar Jeon ju. Daar slapen we in een oud Hanok wijkje. Dat zijn dus ouderwetse Koreaanse huisjes en net als Japanners doen ze niets liever dan op de grond slapen. Ach ik ook tegenwoordig😭. Maar een half uur voor we aan zouden komen maakt de bus toch best een raar geluid en met een flink vloekende chauffeur komt de bus midden op de snelweg tot stilstand. Tsja,en nu. Dat dacht de buschauffeur ook. Een beetje zenuwachtig loopt hij door de bus.

Uiteindelijk gaat hij naar buiten om het verkeer achter ons om te leiden en na een tijd komt er gelukkig een andere bus om ons toch nog netjes af te zetten. Met onze bakpacks en tassen dwars over de snelweg is best een aparte ervaring. Maar door alle toestanden laten we in het rek onze tas met de pindakaas liggen (NEE NIET DE PINDAKAAS!!!!!!) Helaas pindakaas dus.

Het is vandaag 4 mei. Natuurlijk dodenherdenking. Maar movie nerds kennen deze dag ook als StarWars day (May the 4th be with you). Zowel Naoom als ik vinden deze films geweldig en zijn dan ook blij verrast dat het hier in Jeonju echt een dingetje is. Het is ook deze week het nationaal filmfestival. Dus overal in de stad hebben ze pop up bioscoopjes. Super gezellig.

Maar speciaal voor StarWars day is er een optocht met stormtroopers en mensen verkleed als personages uit de films. Een echt orkest speelt de muziek uit de film en is er een tentoonstelling met lightsabers en andere attributen. Geweldig! En iedereen begroet elkaar ook met May the force be with you. Pikken we toch weer even mee.

We vleien ons neer op ons futonnetje (klinkt toch leuker dan slaapmatje) om vervolgens weer een nacht zonder slaap te hebben want laten de buurtjes nu net een watervalletje in hun tuin hebben, vlak onder ons raam. Perfect.

Maar goed het is de hele dag pleuris weer dus we gaan het stadje in. Allemaal mooie Hanok huisjes met gezellige winkeltjes. Maar met dit weer is het nou niet gezellig slenteren. Een stuk taart zal ons vast goed doen.

Volgens de toeristen info is Jeonju de plek waar de Bibimbap is uitgevonden en zij wist nog wel een plekje waar de lekkerste te vinden is. Okay, ik geef het nog  1 kans.

We zitten nog niet eens of de serveer mevrouw komt met een dienblad vol met schaaltjes. Ja, de bijgerechten (bachan) zijn een dingetje hier. Mag je ook onbeperkt bijpakken. Normaal krijg je twee of drie verschillende schaaltjes, meestal met kimchi achtige toestanden. Maar hier gingen ze even helemaal los.

Wortels, zure stengels, zoute drilletjes kimchislierten en zoetzure pruimen. En ook nog een mega bak met roerei. We vertrouwden blind op de vrouw van de info en bestelden twee bakken. Helaas kwam deze husselrijst met flinke brokken rauwe koe. Nou het was tot nu toe de beste. Maar nog steeds niet echt lekker.

Het regent nog steeds buiten. We pakken nog wat straatjes met vrolijke muurschilderingen. Maar ook dat vrolijk de boel niet echt op. Dan maar eerder naar het station en kijken of we de kaartjes naar Seoul kunnen omwisselen. En gelukkig dat kan.

Toch nog maar even vragen of onze tas met pindakaas gevonden is. Maar de vrouw van de kaartjes zegt nee. Ze verwijst ons door maar iemand anders. Die belt even naar Busan. Nee niets gevonden. Maar de aanhouder wint en als naoom zich ergens in vastbijt….. Dus die is alle winkeltjes afgegaan tot dat iemand ineens het briljante idee had om haar naar de lost en found te brengen. En jaaaaaaa de pindakaas is weer terecht. Dat is toch het beste nieuws wat je kan krijgen in deze verschrikkelijke eetcultuur (voor mij dan)

In 3 uurtjes zijn we weer in Seoul en hebben een klein kamertje in een buitenwijk. Niet zo erg want we vliegen over twee dagen en hebben weer een hoop te regelen. Want als we het ene land ingaan moeten we ook al aangeven welk land we daarna naar toe gaan (zodat ze zeker weten dat we weer weg gaan) en ons volgende land had ik eigenlijk niet gedacht om naar toe te gaan, maar soms ben je met bijzondere combinaties goedkoper uit.

Nou we gaan uiteindelijk naar Ecuador, maar hebben dus eerst een paar dagen in Los Angeles!!!!! Vind ik onwijs gaaf. Hollywood, Beverly Hills (Disneyland!!!!!). Daar hebben ze vast geen hutjes op het water of hele wijken stinkend naar poep.

Op naar het vliegveld dus. In Tokyo had elk metrostation zijn eigen soundtrack. Seoul heeft ook zoiets geprobeerd maar dan met natuurgeluiden. Ons station had een groep langs gierende meeuwen. Je schrikt je elke keer kapot als de metro komt. Maar goed weer iets wat we niet gaan missen.

Was Zuid Korea leuk? Ja uiteindelijk wel.
Gaan we nog een keer terug? Voorlopig even niet.
Wat was nou echt het allerleukste? Ja toch wel Jeju eiland en de sfeer daar (op de vulkaan na).
Maar is er ook iets wat je thuis gaat namaken qua eten? Nou ik denk toch wel die ingelegde groentes, wel iets minder pittig natuurlijk.
En als laatste, wat ga je nou niet missen? DIE LUCHT!!!!