Week 19

Zo, ik pak er een bak koffie bij en ik ga er eens lekker voor zitten (voel je vrij dit ook te doen, thee of wijn mag ook) Want hier komen onze eerste avonturen in Colombia

Van Guayaquil vliegen we in twee uurtjes naar Bogota. En al gauw blijkt dat we niet de enige zijn. Het duurt twee uur voordat we door de douane zijn. We horen ook opvallend veel Nederlands in de rij (zomervakantie is zeker net begonnen).

Wat kom je doen, hoe lang blijf je, met wie ben je???? Een indringend interview gaat er aan vooraf, maar daarna krijg je een vriendelijk ‘welkom in Colombia’ en een dikke stempel in je paspoort.

We hebben natuurlijk vooronderzoek gedaan en Narcos gekeken op Netflix, het verhaal van Pablo Escobar, oftewel bij de toertjes verder bekent als ‘hij die niet genoemd mag worden’

We komen rond een uur of 10 in de avond aan bij ons hotel is in de wijk Candalaria. Dit is het oude gedeelte met allemaal rustieke en gekleurde huisjes. Heel anders dan Ecuador. We hebben een soort cabana (huisje) want we moeten de komende dagen wel even gaan zitten om een plan te maken en dingen te regelen. Dat neemt altijd veel tijd in beslag.

Maar eerst moet er gegeten worden. Dus we gaan naar buiten. Ik vraag de weg in mijn beste Spaans ‘donde esta El supermercado?? (Jaja) en de man is maar al te gewillig om ons de weg te wijzen. Of we gelijk een pak melk voor hem mee wil nemen.

Ach, hij ziet er inderdaad uit of hij al een tijdje geen douche heeft gezien. En een pak melk is een kleine moeite en achteraf een heel groot plezier. (Heb er al gelijk een dikke vriend bij) heb mijn handen daarna wel even flink moeten ontsmetten.

De eerste dag blijven we in het huisje. We hebben goed internet dus we kunnen een hoop regelen. We videobellen met vrienden en familie en missen ze toch wel een beetje hoor.

Ook Colombia is een koffieland maar in tegenstelling van Ecuador weten ze hier wel wat ze met hun boontjes aan moeten. Deze junk komt in Colombia wel aan zijn shots (cafeïne wel te verstaan)

Omdat we voornamelijk met de rest van Colombia bezig zijn (en aan het einde van de trip toch weer naar Bogota terugkomen) verkennen we de stad door free walkingtoertjes.

Bogota is de stad met de eeuwige herfst en dat klopt. In de zeikregen worden we rondgeleid langs de graffiti in Candelaria. Ook de lange broeken mogen weer onderuit de tas.

We zien prachtige stukken op de muur en eindigen met een lekker kopje coca thee. Ja dat is dus gemaakt van de blaadjes waar ook cocaïne van gemaakt wordt. Maar dit is gedroogd en zonder chemische meuk. Maar zorgt wel voor een lekker warm gevoel van binnen.

We pakken door en doen er gewoon nog een toertje tegenaan. Dit keer een foodtoer. In Ecuador zaten er wat bizarre keuzes tussen en daar doet Colombia dan weer niet aan onder. We hebben onder andere empanadas met jam, warme chocolade melk met kaas 🤨 en capibara (een soort grote cavia, smaakt gewoon naar kip)

We hebben een gezellige groep en wisselen weer tips uit voor de volgende dagen. Als we zo opsommen wat we al gedaan hebben in de afgelopen maanden is het bizar dat we er nog steeds zoveel zin in hebben.

Normaal halen we altijd een plaatselijk simkaartje zodat we googlemaps kunnen gebruiken, maar daar hadden we nog geen tijd voor gehad. We lopen dus na de foodtoer gigantisch verkeerd en komen in de niet zo prettige wijken van Bogota. En dan begint het ook nog eens flink te schemeren. En dan is er natuurlijk ook weer geen taxi te vinden. Er is flink wat politie op straat, maar toch houden we er maar flink de pas in. Na een tocht van 1,5 uur bleken we eigenlijk maar 10 minuten van het hotel te zijn na de toer. Nou we hebben in ieder geval de stad goed verkend.

20 juli is onafhankelijkheids dag en dat wordt hier groots gevierd. Het begint al met een flinke optocht voor het hotel. En overal vele kraampjes en eten, net Koningsdag. Inclusief een hoop dronken mensen.

Hier drinken ze veel chicha. Een drankje wat vroeger door vrouwen gemaakt werd. Lekker authentiek. Ze kauwen op maïs, spugen het in een grote fles en laten het eens lekker fermenteren. Gelukkig (tenminste dat hoop ik) gaat dat nu anders en is het best wel lekker.

S avonds maken we de cup a noodles van onze trouwdag goed in een zaakje wat toevallig tegenover ons hotel zit (kunnen we daarna in ieder geval niet verdwalen).

We worden culinair verwend en het begint al met een lekker olietje voor de handen. Een geweldige cocktail en het haardje wat nog eens lekker word opgestookt (ja het is hier s avonds best koud)

En als klap op de vuurpijl een heerlijk wijntje die toch prima bij het gerecht past. Och ik ben nu al verliefd op Colombia.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *