Week 18

De Galapagos kom je niet zomaar binnen. Allereerst moeten we op het vliegveld 20 euro pp betalen om überhaupt te mogen vliegen. Bij aankomst nog eens 100 per persoon om het park in te mogen. Maar goed, na een vluchtje van 2 uur zijn we dan op het magische Galapagos. Hier zou het wildlife je letterlijk om de oren vliegen

Die wollen muts blijft nog wel even in de tas. Poeh poeh, dit zijn andere temperaturen. Je ziet de hitte van het asfalt golven.

We laten onze tassen nog even besnuffelen door de hond en dan lopen we naar ons hotel. Die zit op nog geen 500 meter van het vliegveld. Ach met die twee vluchten per dag komt dat best goed.

We beginnen trouwens op San Cristobal. Het hotel is simpel maar heeft wel Airco en dat vind ik erg fijn. Ook staat er een lekker kannetje koud water dus dikke bueno.

We lopen gelijk naar het centrum(pje) om een duik te regelen. Maar dat blijkt lastig. Overal waar we langs gaan heeft geen mogelijkheid meer. Maar na even rondbellen blijkt dat Shipwreck Dive nog plek heeft (geen goede naam trouwens)

Maar, we gaan niet pietlutten op de naam. We kunnen duiken. Top, die is geregeld. In het centrum is het een drukte van jewelste. Overal hoor je pfffffrrrrrttttt oew oew oew pffffffrrrttt en meurt het naar vis. Een dertigtal zeehonden hebben het strand overgenomen en liggen dicht tegen elkaar aan. En willen ze even het water in gaan ze gewoon over elkaar heen.

De duiken zijn knettertje duur hier. Maar goed dat wisten we al. We zijn met een flinke club en blijkbaar vind de Galapagos duikvereniging dat je best met zijn achten op 1 divemaster kan.

We beginnen al niet lekker als ik vraag om een andere duikbril want degene die ik heb is te klein. Dan had ik er zelf maar 1 mee moeten nemen. Toen was mijn mondstuk doorgebeten. Okay dat komt na de proefdruk wel. Ehhhh nee dat gaan we nu doen Amigo. Toen was het mondstuk van naoom niet goed waardoor ze moeilijk kon ademhalen onder water (erg essentieel dacht ik zo) en toen we na een bizar onnodige proefduik het water ingingen was het meteen chaos.

De divemaster die alle kanten op wees. De andere duikers die alle kanten opzwommen. En na dat ik een aantal keren mijn rest zuurstof had doorgeven werd er weinig mee gedaan zodat ik echt op 0 zat toen we weer bij de boot kwamen. 

Dan hadden we ook John nog. Die is blijkbaar ingehuurd om ons bezig te houden, want bij de toer zat ook een bezoek aan een strandje. John zou wel wat over de dieren gaan vertellen. Maar John was zo bezopen als maar zijn kan en liet overal hele ongemakkelijke stiltes in zijn verhaal. Op een gegeven moment ben ik van verveling maar een zandkasteel gaan bouwen.

Maar bij de tweede duik gingen we dwars door een schol met Selema vissen. Duizenden vissen en op het eind kwam er ook nog een zeeleeuw zich even tegoed doen aan al die visjes. Supergaaf gezicht. Maar de hamerhaaien waar we eigenlijk voor kwamen zagen we niet.

De volgende dag gaan we zelf lekker snorkelen bij een strandje in de buurt. Het is een flinke trip over de rotsen en de zon brand flink. Maar wat een uitzichten. Galapagos stelt wat dat betreft echt niet teleur. We zien veel verschillende soorten vinken (de bekende Darwin vinkies) en op de rotsen zitten leguanen en honderden krabbetjes.

Het zicht in het water is niet geweldig. Maar binnen 5 minuten zwemmen we al langs een schildpad die heerlijk aan het knabbelen is op de bodem.

Als we weer terug lopen naar het stadje willen we een boodschapje doen. Maar een pak yoghurt voor 8 euro is toch echt wel duur. Je kan als je goed zoekt hier en daar een almuerza halen. Dat is een soort dagschotel voor ongeveer 5 euro. Het is niet geweldig maar we moeten wat.

Wat op Cristobal ook een must do is, is de 360 graden tour. Oftewel je gaat het hele eiland rond en je snorkelt op wat plekken. We gaan weer naar Kickr rock waar we ook gedoken hebben. We doen het met een andere organisatie en het is gelijk een stuk relaxter. We zien mantarays, zeeleeuwen en ach ja weer een paar schildpadden. Maar nog steeds die hamerhaaien niet.

We klimmen de boot weer in om verder te gaan naar het volgende punt. Een gids van een andere duikgroep begint hard te roepen (een soort Spaanse Freek Vonk) wow oh my god hamerheads, amazing.

We hadden net alles af en uit gedaan, maar dit is het moment natuurlijk. We springen met alleen de duikbril het water in en we horen de gids lachen. Haha grapje (ja stomp op je neus is ook een grapje) en we zwemmen weer richting de boot. Maar alsof ze het wisten kwamen er ACHT!!!! hamerhaaien aangezwommen. Nou dit was echt amazing. Zo prachtig. Nou keer die boot maar om ik ben klaar.

Maar nee, we hebben nog een paar stops. We zien red en blue footed boobies (nee ik weet wat je denkt, het zijn vogels) en pelikanen. Maar de zee wordt steeds ruiger. Ik heb normaal gesproken nooit zo’n last van de golven. Maar nu zat de lunch erg hoog.

Gelukkig had naoom reispilletjes bij zich en wat schijnt, ik kan daar ook niet goed tegen. Compleet wappie heb ik de overige 180 graden als een deus op die boot gezeten. Maar hé, wel hamerhaaien gezien. Woehoe! Bij aankomst struikel je bijna over al die zeeleeuwen. Ze zitten echt overal. In plantenbakken, op bankjes of gewoon languit op de stoep. Lekker pruttelend en blaffend en met hun flippers tevreden op hun dikke buiken.

We pakken de volgende ochtend de Ferry naar het volgende eiland; Santa Cruz. Aangezien ik gisteren niet heel blij werd van de boot en de pilletjes dus ook geen optie zijn regel ik twee plekjes achterin. Maar zodra we vertrekken gaan er anderen op onze plek zitten en weigeren te vertrekken. In het Nederlands zeg ik nog wat onaardige dingen tegen haar maar maak me er ook maar niet meer druk over.

Nou, karma is mijn vriend en ze heeft zich helemaal leeggekotst. Zal je leren

Santa Cruz is nog toeristischer met een klein centrum waar wat restaurantjes en toer en souvenirwinkeltjes zitten. Ons hotel is buiten het centrum en een kleine 20 minuutjes lopen.

Louis, de eigenaar is waarschijnlijk autoverkopen geweest want hij heeft over kennis van. Kent iedereen op het eiland. Dus als we iets willen kan dat via hem. We regelen alvast de bootkaartjes.

We gaan snorkelen bij las Grietas. Een soort kloof waardoor water gaat. Het park moeten we verplicht met een gids doen kost 10 euro pp. En dat is het meest makkelijk geld verdienen op dit eiland.

De gids wijst wat links en rechts. Kijk een vogel. En hier een plant. En als we bij het water zijn gaat hij zelf ook even een duik maken. Het water is goor en heel druk. Dus we houden het snel voor gezien.

Het hotel biedt een ontbijt aan. Maar dat was zo karig dat we nog wat halen en gaan duiken bij Tortuga Bay (klinkt heel erg pirates of the Caraïben achtig) en lenen snorkels van het hotel. Nou die bleken kapot dus daar hadden we weinig aan. Dan maar lekker in het zonnetje zitten.

Op het eiland zitten rancho’s waar je de grote Galapagos schildpadden hebt. Als ik aan Louis vraag hoe er te komen regelt hij al gelijk een taxi die ons brengt voor 40 euro. Ja dag. Dat gaan we niet doen. Hij is erg opdringerig en begint al gelijk in mijn irritatie zone te zitten.

In het centrum komen we erachter dat de bootkaartjes die onze vriend van het hotel verkocht heeft een stuk goedkoper zijn dan wat wij betaald hebben. Dus we gaan even verhaal halen. Uiteindelijk met een moeilijk verhaal krijgen we toch ons geld terug van deze piemelaar.

Naoom is in Nederland eerder jarig dan hier dus we vieren het vandaag al een beetje. Op reis is dat toch lastiger te regelen maar op Google had ik het perfecte restaurant gevonden. Heerlijk aan het water en de kaart zag er ook nog eens top uit.

En terwijl naoom onze volgende duik regelt loop ik even langs het restaurant. In mijn beste Spaans geeft ik aan de ze jarig is en met een kaarsje die ik in de supermarkt gekocht heb kunnen ze wel wat regelen bij het dessert.

We rijden naar de volgende duikplek en blijkbaar is de chauffeur waar we al 40 minuten mee in de auto hebben gezeten ook onze duikmaster (toch leuk als je je even voorstelt in het begin). Maar waarschijnlijk begint zijn werkdag pas op de boot.

Maar de duik is geweldig. Heel relaxed en op de bodem zien we een hoop garden eels. Heel surrealistisch om al die honderden slangetjes uit de bodem te zien komen.

De duiken die we in Azië hebben gedaan is voornamelijk koraal wat het zo mooi maakt, maar hier moet je het van de dieren hebben. Waar je daar langs de rotsen gaat zijn we hier soms aan het staren in de oneindige vertes  

We zien wit en zwart punt haaien en ach ja  weer schildpadden. En als we weer richting de boot gaan komen er gewoon weer drie hamerhaaien langs om naoom alvast te feliciteren.

s Avonds eten we mooie gerechtjes bij Bahia Mar. Het is altijd maar afwachten wat ze van mijn Spaans begrepen hebben, maar ze hebben echt hun best gedaan. We hebben het beste plekje bij het water. We drinken lekkere cocktails. We genieten van de ondergaande zon en als het dessert komt (onder luid gezang van ‘lang zal ze leven’ in het Spaan door het hele restaurant) krijgt Naoom er ook nog een brandend shot alcohol wat ze in een keer achterover moest gooien. Gelukkig heeft ze haar wenkbrauwen nog. Toch nog een top verjaardag.

Op naar een nieuw eiland met weer een andere vibe. Op San Isabella. Hier is echt het laidback, eiland gevoel. Heel chill en als we met de boot aankomen zien we al gelijk pinguïns, boobies en roggen in het water.

Meer als een straat met wat hotels en winkeltjes is het niet. We eten wat en gaan morgen op ons gemak maar eens het eiland verkennen.

We hebben een keukentje dus ik verwen onszelf met pannenkoeken in de ochtend. En hoe heerlijk is hervalt het uit het raam kijkt en je ziet een paar flamingo’s heerlijk met hun koppie in het water.

We huren en fiets en gaan het eiland rond. Hier zitten de landschildpadden gewoon in het wild. Het is erg warm dus de schildpadden zitten goed verscholen. Toch spotte we er twee. Bizar die beesten. Onwijs groot. Die wij gezien hebben zijn waarschijnlijk al meer dan 80 jaar oud.

We rijden een stukje door en komen bij een reservaat waar ze een fokprogramma hebben zodat het goed blijft gaan met de schildpadden die dus alleen maar hier voorkomen (en in Blijdorp). We betalen een flinke entree prijs. Lekker toeristische toer, maar we zien het maar als sponseren van een goed doel.

We hebben een keuken dus daar wil ik gebruik van maken. Maar boodschappen doen is een dagbesteding hier. Er is geen grote supermarkt hier maar allemaal kleine buurtwinkeltjes. De ene heeft tomaat maar geen ei. De ander heeft wel ei maar geen uien. Dan weer op zoek naar een bakkertje. En zo heb je binnen twee uur boodschappen voor 1 heerlijke omelet.

We gaan nog 1 toer doen hier op het eiland en dus ook onze laatste toer in Ecuador want over twee dagen vliegen we naar Colombia.

We doen de los Tunneles toer. Dit op aanraden van mensen die we ontmoette bij de 360 toer. Los Tunneles dankt zijn naam omdat er door stromen lava allemaal tunneltjes ontstonden bij de kust.

We duiken er en spotten aardig wat zeeschildpadden. Waar we in Thailand moeite moesten doen om er 1 te zien heb je ze hier in overvloed. Ook zwemen er wat kleine haaien rond en zien we een zeepaardje. Nou ja, zeepaard. Die zijn toch groter dan ik dacht (deze was wel 20 cm)

De gids die mee was roept me en zegt dat hij wat moois heeft. Als ik mijn adem inhoud duwt hij me naar beneden.  Nou okay dan maar. Hij duwt me in een grot waar 12 grote haaien liggen te slapen (okay ze doen niks maar dat was toch even schrikken als je het niet verwacht)

De gids doet zijn best. Maar 250 euro voor een beetje snorkelen is een hoop geld.

Galapagos is geweldig en zeker als je genoeg geld hebt. Ik snap dat je op een eiland alles moet importeren maar de prijzen zijn echt bizar.

Onze laatste dag lopen we nog wat rond het eiland en pakken weer een boot terug naar santa Cruz. De bus naar het vliegveld gaat maar 3x per dag dus we zorgen dat we er een dag van te voren zijn.

Vandaag is onze trouwdag maar het leuke restaurantje van Naoom er verjaardag is dicht. We vinden niet echt iets lekkers dus het word een bak cup a noodles. Ik heb mijn hoop maar gezet op Colombia.

Ecuador was onwijs. Maar ben wel weer toe aan een nieuw land.