Week 11

Onze kamer in El nido is echt huge. Maar we krijgen het altijd voor elkaar om binnen een minuut een zo groot mogelijke klerezooi ervan te maken. Hoe groot of klein de kamer ook is. Het hotel is niet zo ver van het stadje maar wel lekker uit de drukte. Nou ja uit de toeristendrukte. Want alles gebeurt hier op straat. 

Zodra je buiten stapt rijden de scootertjes af en aan met weet ik niet al wat op hun achterzit ligt. Barbecues staan te loeien (met weet ik niet wat er op het stokje zit) en kraampjes met allerlei soorten fruit en eieren. Grote stapels met wel honderden eieren. Lekker voor door de pannenkoeken.

Ja hier ontbijten ze ook wel met rijst enzo, maar overal krijgen we pannenkoeken bij het ontbijt. Okay niet die lekkere dunne van schoonmoeders (thanks voor de foto nog, erg lief, hopelijk smaakte ze😉). Maar hele dikke fluffy pancakes (ik zag trouwens in ons vorige hotel dat ze dat dus gewoon met normale cakemix maken). Maar desalniettemin errug lekker. 

Okay, El Nido is even bijkomen van alle basics. Het doet me een beetje denken aan Koh Tao. Hier hebben de hipsters ook al hun stempeltje gedrukt en dat vind ik nu helemaal niet erg. We zien lekkere koffietentjes, bakkertjes en gezellige strandtentjes. 

We ontbijten met een heerlijke smoothiebowl en vers gebakken pitabroodjes bij de Hapiness bar (Ibiza Vibes met schommels als stoelen)

Voor de eerste dag huren we een scootertje en gaan de buurt een beetje verkennen. Heerlijk altijd. Het geeft een gevoel van vrijheid en samenzijn met Naoom zo achterop. We bezoeken een paar strandjes en toeren een beetje rond. Ook gaan we alvast op onderzoek uit wat we de komende dagen gaan doen. 

Hier is het ook goed duiken en we hebben de smaak nu toch goed te pakken. En wat je ook echt niet kan overslaan in El Nido is een eiland toer. Je hebt toer A B C en D en echt overal worden ze aangeboden. Wij boeken ze bij de wasserette (krijgen we ook nog korting als we ons wasje daar doen (en we love de korting)

Ook qua duikscholen is er een ruime keuze, maar Aquanaut biedt een toertje met vers gebakken koekjes (tsja dan ben ik om) maar het ziet er ook netjes uit en dat is natuurlijk ook belangrijk. 

Nu we het scootertje hebben bezoeken we nog een hippe strandtent waar een dj lekker staat de draaien en met een pina collada (was happy hour, toevallig) zien we de zon weer ondergaan. 

We staan de volgende ochtend al vroeg bij het bakkertje voor een heerlijk ontbijtje en verzamelen bij de duikschool. We zijn maar met z’n drieën om te duiken. En dit keer hebben we wel een gezellige divemaster. 

We hebben al menig boottochtje gemaakt hier en bij elke toch komt de kapitein een half uur te laat. Misschien is dat een dingetje hier. Ze heten ook allemaal Jack Sparrow, best bijzonder🤨

Ik denk dat ik me maar kapitein Snotbaard ga noemen want dat zoute water in je neus geeft een direct effect van liters snot uit je neus. Schoont wel lekker op (komt dat stof van Seoul er ook eens lekker uit)

Maar wat zien we alweer gelijk mooie dingen. Stingray, boxfish, lange trompetfish en een visje dat naar mij is vernoemd. De spotted sweetlips. 

Er zijn zeven man op de boot bezig voor ons drietjes en dat voelt erg luxe. Ook hier weer een geweldige lunch. We geven steeds aan dat we geen vlees eten (wel vis) en ze doen echt hun best om er zoveel mogelijk rekening mee te houden. Zo hebben we een big ass tonijn voor ons tweeën. En lekkere gegrilde aubergintjes. De extra kilo van m’n loodgordel kan er wel weer af. 

Met al dat duiken en snorkelen heb ik wel een lekkere oorontsteking opgelopen, maar blijkbaar ben ik niet de enige. Bij de apotheek sta ik in de rij waar ze allemaal voor oordruppels en watjes komen. 

Na deze boottocht hebben we wel gelijk zin om weer Pirates of the Caribean te kijken. En dat doen we dan ook heerlijk in ons zachte bedje in de airco met een koud colaatje. 

Voor Toer A moeten we ons ook verzamelen bij de wasserette. En ook hier gaat het wel weer heel bijzonder. Wij kochten ons kaartje bij de wasserette, die heeft het van een toermevrouwtje. Die meldt zich aan bij het strand meneertje en die zoekt een boot voor ons uit waar we kunnen aanschuiven.  

En het is ook echt aanschuiven. Hoe relaxed het de vorige dag was. Hoe pleuris druk het op deze toer was. Complete Filipijnse families met tassen vol eten (lunch zit er weer bij maar dat is blijkbaar niet genoeg) en die zijn best aanwezig. Lekker plakkerig beentje aan beentje en dan ook nog de zwemvesten aan (gelukkig mogen die af zodra we langs de kustwacht gevaren zijn)

Het is über toeristisch maar ook hier weer het ene mooie strandje na het andere. Het hoogte punt is de big lagoon waar je doorheen kan kajakken. 

Het water is zo helder dat we de vissen onder ons door zien zwemmen. In de lagoon staat het water laag en het is net alsof ik weer op kamp in de Ardennen ben. Een kleine 50 kajaks proberen allemaal door de lagoon te komen en dat is best lastig omdat veel mensen gaan staan in het water en hun complete voedselvoorraad in de Kajak uitstallen. Ook is het hier een dingetje voor mannen om als Aquaman in de boot te staan met de kliffen op de achtergrond (verleiding is zeer groot om per ongeluk een zetje tegen de kajak te geven)

Wij pedellen de drukte uit en komen in een heerlijk rustig baaitje waar ineens overal vogelgeluiden te horen zijn. En als we een beetje ronddobberen zien we de toekans in de bomen lekker kwetteren en de vissen onder ons druk rondzwemmen. Maar goed na een half uur moesten we weer terug naar de boot en op naar een nieuw Pleurisdrukeiland (ja die hebben ze hier ook)

Het eten was weer uit de kunst. Letterlijk kunst want een papegaai uit een ananas vouwen is echt knap. Even uitbuiken in de branding. 

De bui die al een tijdje boven ons dreigde heeft gewacht tot we weer bij de haven aankwamen en laten we nu net kunnen schuilen bij de Hapiness bar. Wat?? Is het nu Happy Hour??? Wat toevallig. Nou twee mojitos voor de schrik. 

En als we ons te goed hebben gedaan aan een heleboel lekkers kunnen we voldaan naar het hotel om de tassen weer in te pakken.

In de ochtend worden we met een busje opgehaald en wacht ons een lange rit naar Puerta Princessa. De rit zou 5 uur duren. Maar niet met Tuan Gonzales-Verstappen achter het stuur. Ik kon z’n tellertje niet zien. Maar we waren er in 3 uur (met plaspauze). Nou lekker dan want we gaan even 2 dagen niks doen. 

En dat doen we in een heel leuk boutique hotel. We hebben boodschapjes mee uit El Nido dus kom maar op met die strandstoel en ijskoude biertjes. 

We hebben een keukentje. Dus ik kan eindelijk weer een beetje koken. Nou ja met 39 graden wil je ook weer niet boven de pannen. Maar een lekkere guacamole en bruschettas kunnen altijd. 

Het is een heerlijk hotel. En we genieten zeker. Maar mijn hemel wat wordt je hier loom en onrustig van. Twee dagen is ook weer meer dan genoeg en we zijn blij dat we doorvliegen naar onze volgende bestemming. 

We vliegen naar Cebu. Van hier pakken we de boot naar Bohol. Cebu is een flink vliegveld (volgende week vliegen we ook vanaf hier naar LA) en omdat het regent staat er een mega lange rij voor de taxi. Maar Grab is weer een uitkomst en we worden na een half uur wachten bij het hotel afgezet. 

Als we aankomen is het pikkedonker en de buurt nodigt niet echt uit om even een stukje te wandelen. We voelen ons niet onveilig, maar we zorgen er wel voor dat hij ons echt voor de deur afzet

Het hotel is maar voor 1 nacht en dus zeer basic. We zetten onze airco (die waarschijnlijk zelf geknutseld is) aan en het is knap dat er nog koude lucht uitkomt.  Of het gezonde lucht is, is maar de vraag. 

Maar er wachten ons weer mooie stranden en prachtige blauwe wateren. Dus kijk uit malloot…….een kokosnoot lalalalalala met je billen bloot