We hebben de bus van 3:30 richting Neiva. Die duurt 6 uur, dus we kunnen een beetje bijslapen. Neiva is een wat grotere stad dus daar moeten we overstappen naar Villa Vieja, een voorstadje van de Tatacoa woestijn. De nieuwe busrit is er weer een in het rijtje bijzonder. Blijkbaar had de chauffeur nog niet […]
4 uur!!!! Zo lang heb ik aan de telefoon gezeten met mijn vrienden van Booking. We hebben voor 1 nacht dit hok geboekt en gek genoeg zat het daarna voor de komende week helemaal vol. Zelf natuurlijk niks te vinden wat gelijk was aan wat we geboekt hadden. Alles was vol, te klein of te
De motortaxi zet ons af bij de brug en we wuiven naar de eerste de beste bus richting Palomino. Daar moeten we overstappen richting RioHacha. En zodra je als grote witte toerist de bus uitstapt zien de Colombianen dollartekentjes. Met vriendelijke praatjes proberen ze je te verleiden om met hun mee te gaan maar wel
Colombianen houden van toeteren. Ze toeteren om werkelijk alles. Hey, ik kom van links (TOET). Geef me voorrang ook al heb ik het niet (TOOOEEETT). Goh wat zit je haar mooi (TOETTOET). Dus na een tijdje kijk je er ook niet meer zo van op. We verlaten Medellin via vliegtuig. Dus met gierende vleugels hiervandaan.
Welkom in het walhalla, de koffie driehoek van Colombia. We verblijven in Salento. En naast dat het voor mij ge-wel-dig is is het voor naoom ook helemaal leuk met allemaal gekleurde huisjes en gezellige raampjes. Na een toch wat krappe busrit (Colombiaantjes zijn ook niet groot, wel erg luid) komen we aan bij de bushalte.
Zo, ik pak er een bak koffie bij en ik ga er eens lekker voor zitten (voel je vrij dit ook te doen, thee of wijn mag ook) Want hier komen onze eerste avonturen in Colombia Van Guayaquil vliegen we in twee uurtjes naar Bogota. En al gauw blijkt dat we niet de enige zijn.
